การแตกหักของที่ราบสูง Tibial เป็นการแตกหักทั่วไปในช่องท้อง
การแตกหักของ Bicondylar เป็นผลมาจากการบาดเจ็บที่ใช้พลังงานสูงอย่างรุนแรง
(เจ ออร์โธป บาดเจ็บ 2017;30:e152–e157）
Barei DP, Nork SE, Mills WJ และคณะภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการตรึงภายในของกระดูกหักที่ราบสูงไบคอนไดลาร์พลังงานสูงโดยใช้เทคนิคการกรีดสองแผลเจ ออร์โธป ทรามา2004;18:649–657.
Barei DP, O'Mara TJ, Taitsman LA และคณะความถี่และสัณฐานวิทยาการแตกหักของชิ้นส่วนหลังผ่าตัดในรูปแบบการแตกหักของที่ราบสูงกระดูกหน้าแข้งแบบไบคอนดีลาร์เจ ออร์โธป ทรามา2008;22:176–182.
การจำแนกประเภท Schatzker, Moore และ AO/OTA ที่ใช้กันทั่วไปครอบคลุมการแตกหักเกือบทั้งหมด
แต่การแตกหักบางประเภทไม่เหมาะ
รูปแบบของการแตกหักบางประเภทบ่งบอกถึงการบาดเจ็บที่อาจเป็นอันตราย เช่น การแตกหักของข้อเข่า ซึ่งอาจทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนร้ายแรงได้หากไม่ตระหนัก
Bennett และ Browner, Schatzker และคณะ ยอมรับลักษณะทางสัณฐานวิทยาการแตกหักของที่ราบสูงตรงกลางแห่งนี้
(Bennett WF, Browner B. Tibial กระดูกหัก: การศึกษาการบาดเจ็บของเนื้อเยื่ออ่อนที่เกี่ยวข้องเจ ออร์โธป ทรามา1994;8:183–188.）
Reza Firoozabadi จากสหรัฐอเมริกาพบว่าภาวะกระดูกหักที่มีภาวะยืดเยื้อมากเกินไปและภาวะกระดูกหักจากที่ราบสูง varus tibial (HEVBTP) ไม่ค่อยมีการกล่าวถึงในงานวิจัยนี้ และไม่รวมอยู่ในการจำแนกประเภทกระดูกหักที่ใช้กันทั่วไป
ผู้เขียนแนะนำว่ากลไกการบาดเจ็บของ HEVBTP นั้นคล้ายคลึงกับกลไกการบาดเจ็บของ HEVBTP ที่เกี่ยวข้องกับเวชศาสตร์การกีฬาที่ยืดออกมากเกินไปและความเครียด varus ที่นำไปสู่การแตกหักของกระดูกหน้าแข้งส่วนต้นที่แทรกไว้ล่วงหน้า โดยมีความเสียหายที่มุมด้านหลังและ/หรือเอ็นไขว้หลัง ยกเว้นว่ากลไกแรกคือด้านหลัง เยื่อหุ้มสมองของกระดูกหน้าแข้งใกล้เคียงการแตกหักของความตึงเครียดและการแตกหักของการบีบอัดด้านหน้า ส่งผลให้เกิดความผิดปกติของทัลของส่วนล่าง/กระดูกหน้าแข้ง (เอียงด้านหลังกระดูกหน้าแข้งลดลงหรือกลับด้าน)
พาลีย์ ดี, เฮอร์เซนเบิร์ก เจ.อี.การจัดตำแหน่งแขนขาและการวางแนวข้อต่อตามปกติใน:หลักการแก้ไขความผิดปกติ.นิวยอร์ก: Springer-Verlage Berlin Heidelberg;2545:14–16.
กลไกการบาดเจ็บ - Hyperextension และ Varus
การแตกหักของที่ราบสูงหน้าแข้งตรงกลางด้านหน้ารวมกับการบาดเจ็บที่ซับซ้อนภายนอกด้านหลัง
กลไกการบาดเจ็บ: ยืดมากเกินไปและข้อเข่าเสื่อม
คุณสมบัติ: แยกชิ้นส่วนแตกหักออกจากกันทางด้านหน้า
การแตกหักของที่ราบสูงหน้าแข้งก่อนวัยอันควรที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่ซับซ้อนด้านหลัง: กรณีศึกษาและการทบทวนวรรณกรรม วารสารการผ่าตัดหัวเข่า พ.ศ. 2554
ผู้เขียนวิเคราะห์ผู้ป่วย 208 ราย (212 ข้าง) ที่มีกระดูกหักแบบไบคอนไดลาร์ของที่ราบกระดูกหน้าแข้งระหว่างเดือนพฤษภาคม 2543 ถึงเดือนสิงหาคม 2554 ย้อนหลัง และคัดแยกผู้ป่วย 23 ราย (25 ราย) ที่สอดคล้องกับลักษณะเฉพาะของ HEVBTP หลังการประเมินโดย CT scan และ anterior และ lateral X -เรย์ฟิล์มธรรมดาด้านข้าง) การแตกหักของที่ราบกระดูกหน้าแข้ง และส่วนที่เหลือของกระดูกหน้าแข้งหัก 187 ชิ้นถูกนำมาใช้เป็นกรณีและกลุ่มควบคุม
A- การเอ็กซ์เรย์ด้านข้างของข้อเข่าเพื่อประเมินความเอียงด้านหลังของกระดูกหน้าแข้งและการแตกหักของการบีบอัดด้านหน้า และการเอ็กซ์เรย์ด้านหน้าแสดงความผิดปกติของหลอดเลือดหัวใจ
ภาพ CT ของ B-Coronal และ sagittal หลังจากการตรึงภายนอกของข้อต่อแบบทรานส์
C- การเอ็กซ์เรย์ด้วยรังสีเอกซ์ด้านหน้าและด้านข้างแสดงให้เห็นว่าคีมลดการแตกหักด้านหลังและสกรูสองตัว (ส่วนปลายด้านหน้าไปยังทิศทางใกล้เคียงด้านหลัง) จะลดและแก้ไขชิ้นส่วนกระดูกหน้าแข้งใกล้เคียง
D- การเอ็กซ์เรย์ด้านหน้าและด้านข้างหลังผ่าตัดแสดงให้เห็นภาพตรงกลาง แผ่นยึดแบบไม่ล็อคและล็อคยัน 1 แผ่น โดยที่แผ่นที่อยู่ตรงกลางจะอยู่ที่ลักษณะด้านหน้าของกระดูกหน้าแข้ง
ฟิล์มธรรมดาเอ็กซ์เรย์ด้านข้าง E แสดงให้เห็นว่ามุมการกลับตัวของกระดูกหน้าแข้งก่อนการผ่าตัดคือ -9° หลังการผ่าตัดคือ 10° และมุมแก้ไขการผ่าตัดคือ 19°
เวลาโพสต์: 26 เมษายน-2022