เนื่องจากการผ่าตัดกระดูกและข้อในปี 2566 มีความยากลำบากอยู่บ้างความท้าทายประการหนึ่งคือขั้นตอนทางออร์โธปิดิกส์จำนวนมากมีการรุกรานและต้องใช้เวลาพักฟื้นที่ยาวนานสิ่งนี้อาจทำให้ผู้ป่วยรู้สึกอึดอัดและทำให้การฟื้นตัวล่าช้านอกจากนี้ อาจเกิดภาวะแทรกซ้อน เช่น การติดเชื้อหรือมีเลือดออกได้
อย่างไรก็ตาม ในอีก 20 ปีข้างหน้า การผ่าตัดกระดูกและข้อคาดว่าจะได้รับประโยชน์จากเทคโนโลยีใหม่ๆสิ่งหนึ่งที่จะพัฒนาต่อไปคือการผ่าตัดด้วยหุ่นยนต์หุ่นยนต์สามารถเคลื่อนไหวได้แม่นยำยิ่งขึ้นและช่วยเหลือศัลยแพทย์ในขั้นตอนที่ซับซ้อนซึ่งอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นและระยะเวลาการฟื้นตัวที่สั้นลง
คาดว่าจะมีความก้าวหน้าในด้านเวชศาสตร์ฟื้นฟูต่อไปเทคโนโลยีใหม่ๆ เช่น การบำบัดด้วยสเต็มเซลล์และวิศวกรรมเนื้อเยื่อสามารถเสนอความเป็นไปได้ในการซ่อมแซมหรือเปลี่ยนเนื้อเยื่อที่เสียหายซึ่งอาจช่วยลดความจำเป็นในการปลูกถ่ายและปรับปรุงการฟื้นตัวของผู้ป่วย
นอกจากนี้คาดว่าจะมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีการถ่ายภาพการถ่ายภาพ 3 มิติและความเป็นจริงเสมือนสามารถช่วยให้ศัลยแพทย์ทำการวินิจฉัยได้แม่นยำยิ่งขึ้น และวางแผนขั้นตอนได้ดียิ่งขึ้น
ในความเป็นจริง การผ่าตัดกระดูกทั่วโลกได้เอาชนะความยากลำบากต่างๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเทคโนโลยีขั้นสูงที่กล่าวมาข้างต้นมีส่วนสำคัญในการปรับปรุงการผ่าตัดกระดูกและข้อตัวอย่างการใช้งานจริงได้แก่:
1. การผ่าตัดที่มีการบุกรุกน้อยที่สุด: ด้วยการใช้กล้องเอนโดสโคปและเครื่องมือขนาดเล็ก การผ่าตัดสามารถทำได้โดยใช้แผลขนาดเล็กส่งผลให้ความเจ็บปวดหลังการผ่าตัดน้อยลง ฟื้นตัวเร็วขึ้น และภาวะแทรกซ้อนน้อยลง
2. การผ่าตัดที่ควบคุมด้วยหุ่นยนต์: ระบบช่วยด้วยหุ่นยนต์ช่วยให้ขั้นตอนมีความแม่นยำมากขึ้นและไม่รุกรานตัวอย่างเช่น สามารถใช้ในการปลูกถ่ายทดแทนข้อเข่าหรือสะโพกเพื่อเพิ่มความแม่นยำและความพอดี
3. ระบบนำทาง: ระบบนำทางด้วยคอมพิวเตอร์ช่วยช่วยให้ศัลยแพทย์สามารถตัดและวางรากฟันเทียมได้อย่างแม่นยำตัวอย่างเช่น สามารถใช้ในการผ่าตัดกระดูกสันหลังเพื่อเพิ่มความปลอดภัยและความแม่นยำ
เทคโนโลยีเหล่านี้ช่วยปรับปรุงผลลัพธ์การผ่าตัดกระดูก ลดระยะเวลาการพักฟื้น และปรับปรุงผู้ป่วย, คุณภาพชีวิต.โดยรวมแล้ว ในอีก 20 ปีข้างหน้า การผ่าตัดกระดูกจะได้รับประโยชน์จากเทคโนโลยีใหม่ๆ ที่ช่วยให้การผ่าตัดมีความแม่นยำมากขึ้น การฟื้นตัวเร็วขึ้น และผลลัพธ์ที่ดีขึ้น
บทความนี้เลือกหนึ่งในโรคที่พบบ่อยเพื่อแสดงผลกระทบของการทำซ้ำทางเทคโนโลยีในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
การแตกหักระหว่างกระดูกต้นขาเป็นอาการบาดเจ็บทั่วไปที่เกิดขึ้นในผู้สูงอายุและสัมพันธ์กับการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตอย่างมีนัยสำคัญวิธีการรักษามีการพัฒนาตลอดหลายปีที่ผ่านมา โดยมีความก้าวหน้าในเทคนิคการผ่าตัดและการออกแบบรากเทียมซึ่งนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นในบทความนี้ เราจะทบทวนวิธีการรักษาต่างๆ สำหรับภาวะกระดูกหักระหว่างกระดูกโคนขาหัก วิเคราะห์ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีตามวิวัฒนาการในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และหารือเกี่ยวกับวิธีการรักษาล่าสุด
หนึ่งร้อยปีที่แล้ว การรักษากระดูกหักระหว่างเซลล์ค่อนข้างแตกต่างจากวิธีการในปัจจุบันในเวลานั้น เทคนิคการผ่าตัดยังไม่ก้าวหน้ามากนัก และมีตัวเลือกสำหรับอุปกรณ์ตรึงภายในที่จำกัด
วิธีที่ไม่ต้องผ่าตัด: มักใช้ทางเลือกในการรักษาโดยไม่ต้องผ่าตัดสำหรับกระดูกหักระหว่างช่องคอสิ่งเหล่านี้รวมถึงการนอนบนเตียง การลาก และการตรึงด้วยเฝือกหรือเฝือกเป้าหมายคือเพื่อให้กระดูกหักหายได้ตามธรรมชาติ โดยมีการเคลื่อนไหวน้อยที่สุดและต้องรับน้ำหนักบนแขนขาที่ได้รับผลกระทบอย่างไรก็ตาม วิธีการเหล่านี้มักส่งผลให้ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เป็นเวลานาน และเพิ่มความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อน เช่น การสูญเสียกล้ามเนื้อ ข้อตึง และแผลกดทับ
วิธีการผ่าตัด: การแทรกแซงการผ่าตัดสำหรับกระดูกหักระหว่างช่องคอ wที่นั่น พบได้น้อยและสงวนไว้เฉพาะในกรณีที่มีการเคลื่อนตัวอย่างรุนแรงหรือกระดูกหักแบบเปิดเทคนิคการผ่าตัดที่ใช้ในเวลานั้นมีจำกัด และมักเกี่ยวข้องกับการลดขนาดแบบเปิดและการตรึงภายในโดยใช้ลวด สกรู หรือแผ่นอย่างไรก็ตาม วัสดุและอุปกรณ์ที่มีอยู่ไม่น่าเชื่อถือหรือมีประสิทธิภาพเท่ากับการปลูกถ่ายสมัยใหม่ ส่งผลให้มีอัตราความล้มเหลว การติดเชื้อ และการไม่ติดกันสูงกว่า
โดยรวมแล้ว การรักษาภาวะกระดูกหักระหว่างเซลล์เมื่อ 100 ปีก่อนมีประสิทธิผลน้อยกว่าและเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงและภาวะแทรกซ้อนที่สูงกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับแนวทางปฏิบัติในปัจจุบันความก้าวหน้าในเทคนิคการผ่าตัด อุปกรณ์ตรึงภายใน และแนวทางการฟื้นฟูสมรรถภาพทำให้ผลลัพธ์ดีขึ้นอย่างมากสำหรับผู้ป่วยที่มีกระดูกหักระหว่างโทรจันเทอริกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
การตอกตะปูในไขกระดูกเกี่ยวข้องกับการสอดแท่งโลหะเข้าไปในคลองไขกระดูกของกระดูกโคนขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของการแตกหักวิธีการนี้ได้รับความนิยมในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เนื่องจากมีลักษณะการบุกรุกน้อยที่สุดและมีอัตราภาวะแทรกซ้อนต่ำกว่าเมื่อเทียบกับ ORIFการตอกตะปูในไขกระดูกสัมพันธ์กับการใช้เวลารักษาตัวในโรงพยาบาลสั้นลง ระยะเวลาการฟื้นตัวเร็วขึ้น และอัตราการไม่ประสานกันและความล้มเหลวของการปลูกถ่ายที่ลดลง
ข้อดีของการปลูกถ่ายเล็บไขกระดูกสำหรับกระดูกโคนขาหักระหว่างกระดูก:
ความมั่นคง: เล็บไขกระดูกช่วยให้กระดูกที่ร้าวมีความมั่นคงดีเยี่ยม ช่วยให้เคลื่อนไหวได้เร็วและรับน้ำหนักได้ซึ่งอาจนำไปสู่การฟื้นตัวเร็วขึ้นและลดจำนวนการนอนโรงพยาบาล
การเก็บรักษาปริมาณเลือด: เมื่อเปรียบเทียบกับเทคนิคการผ่าตัดอื่นๆ เล็บไขกระดูกจะรักษาปริมาณเลือดที่ส่งไปยังกระดูกที่แตกหัก ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงของการตายของเนื้อเยื่อหลอดเลือดและการไม่รวมตัวกัน
ความเสียหายของเนื้อเยื่ออ่อนน้อยที่สุด: การผ่าตัดเกี่ยวข้องกับแผลขนาดเล็ก ซึ่งส่งผลให้เนื้อเยื่ออ่อนเสียหายน้อยที่สุดสิ่งนี้สามารถนำไปสู่ความเจ็บปวดหลังการผ่าตัดลดลงและการรักษาเร็วขึ้น
ความเสี่ยงต่อการติดเชื้อลดลง: เทคนิคแบบปิดที่ใช้ในการปลูกถ่ายเล็บไขกระดูกช่วยลดความเสี่ยงของการติดเชื้อเมื่อเทียบกับการผ่าตัดแบบเปิด
การจัดตำแหน่งและการลดลงที่ดีขึ้น: เล็บไขกระดูกช่วยให้ควบคุมและจัดตำแหน่งกระดูกที่แตกหักได้ดีขึ้น ส่งผลให้ผลลัพธ์การทำงานดีขึ้น
Hemiartroplasty เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนหัวกระดูกต้นขาเทียมด้วยอุปกรณ์เทียมโดยทั่วไปวิธีนี้สงวนไว้สำหรับผู้ป่วยสูงอายุที่เป็นโรคกระดูกพรุนขั้นรุนแรงหรือผู้ที่เป็นโรคข้อสะโพกเสื่อมอยู่แล้วการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเทียมมีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่สูงขึ้นของภาวะแทรกซ้อน รวมถึงการเคลื่อนตัว การติดเชื้อ และความล้มเหลวของการปลูกถ่าย
THA เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนข้อสะโพกทั้งหมดด้วยอุปกรณ์เทียมโดยทั่วไปวิธีนี้สงวนไว้สำหรับคนไข้อายุน้อยที่มีกระดูกดีและไม่มีโรคข้อสะโพกเสื่อมอยู่แล้วTHA เกี่ยวข้องกับการใช้เวลาพักฟื้นนานขึ้นและมีความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนสูงกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับวิธีการรักษาแบบอื่น
โดยทั่วไปแนะนำให้ทำการผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกทั้งหมดสำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคข้อสะโพกอักเสบขั้นรุนแรง สะโพกหักที่ไม่สามารถรักษาด้วยการผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกเทียมได้ หรือภาวะอื่นๆ ที่ทำให้เกิดความเจ็บปวดและความพิการอย่างมีนัยสำคัญ
การผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกเทียมมีข้อดีตรงที่เป็นขั้นตอนที่มีการรุกล้ำน้อยกว่าการผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกทั้งหมด ซึ่งหมายความว่าโดยทั่วไปจะใช้เวลาพักรักษาในโรงพยาบาลสั้นกว่าและใช้เวลาฟื้นตัวเร็วกว่าอย่างไรก็ตาม อาจไม่ได้ผลดีในการรักษาอาการข้อสะโพกบางประเภท และมีความเสี่ยงที่ข้อสะโพกที่เหลืออาจเสื่อมสภาพเมื่อเวลาผ่านไป
ในทางกลับกัน การผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกเทียมทั้งหมดเป็นขั้นตอนที่ครอบคลุมมากกว่า ซึ่งสามารถบรรเทาอาการปวดสะโพกได้ยาวนานและปรับปรุงการทำงานของสะโพกโดยรวมอย่างไรก็ตาม เป็นขั้นตอนที่รุกรานมากกว่าซึ่งอาจต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลนานขึ้นและใช้เวลาพักฟื้นนานขึ้นนอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะแทรกซ้อน เช่น การติดเชื้อ ลิ่มเลือด และข้อสะโพกเคลื่อน
โดยสรุป การรักษากระดูกหักระหว่างกระดูกต้นขามีการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โดยมีความก้าวหน้าในเทคนิคการผ่าตัดและการออกแบบรากฟันเทียมที่นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นวิธีการรักษาใหม่ล่าสุด เช่น การตอกไขกระดูก นำเสนอทางเลือกที่รุกรานน้อยที่สุดและมีอัตราภาวะแทรกซ้อนที่ต่ำกว่าการเลือกวิธีการรักษาควรเป็นรายบุคคลโดยพิจารณาจากอายุ โรคร่วม และลักษณะกระดูกหักของผู้ป่วย
เวลาโพสต์: 13 ต.ค.-2023