วิธีการรักษาหมอนรองกระดูกสันหลังส่วนเอว

การผ่าตัดกระดูกสันหลังส่วนเอวมีหลายประเภท:

1. การผ่าตัดเปิดแบบธรรมดา:

การผ่าตัดแบบเปิดแบบทั่วไป ได้แก่ การผ่าตัดแบบเปิดทั้งหมด การผ่าตัดแบบ hemilaminectomy การผ่าตัดหมอนรองช่องท้อง การเชื่อมกระดูกสันหลัง ฯลฯ วัตถุประสงค์ของการผ่าตัดคือเพื่อเอานิวเคลียสพัสโพซัสของหมอนรองกระดูกสันหลังส่วนเอวที่เป็นโรคออกโดยตรง และบรรเทาอาการการกดทับของรากประสาทเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการรักษาเนื่องจากข้อจำกัดของตำแหน่งทางสรีรวิทยาพิเศษของกระดูกสันหลังส่วนเอว การผ่าตัดจึงทำลายโครงสร้างทางสรีรวิทยาปกติของกระดูกสันหลังส่วนเอว ส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บจากการผ่าตัดขนาดใหญ่ ซึ่งง่ายต่อการทำให้เกิดความไม่มั่นคงของกระดูกสันหลังส่วนเอวหลังผ่าตัด การยึดเกาะของเนื้อเยื่อแผลเป็นหลังผ่าตัด และอาการไม่พึงประสงค์หลายอย่าง เช่น การบาดเจ็บที่รากประสาทโดยไม่ตั้งใจระหว่างการผ่าตัดคนไข้ส่วนใหญ่จึงกลัวการผ่าตัด จะหลีกเลี่ยงอาการไม่พึงประสงค์ข้างต้นที่เกิดจากการผ่าตัดได้อย่างไร?นี่เป็นปริศนาสำคัญในวงการแพทย์มาโดยตลอด

2. การผ่าตัดหมอนรองกระดูกสันหลังแบบรุกรานน้อยที่สุด

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาการบาดเจ็บที่สำคัญของการผ่าตัดแบบเปิดแบบเดิมๆ และลดความเสี่ยงของการผ่าตัดและการเกิดภาวะแทรกซ้อน การผ่าตัดด้วยกล้องจุลทรรศน์และการผ่าตัดผ่านกล้องส่องกระดูกสันหลังส่วนเอวช่วยลดความเสียหายต่อกระดูกและข้อต่อปกติระหว่างการผ่าตัด แต่การผ่าตัดแบบบุกรุกน้อยที่สุดนั้นเป็น การผ่าตัดแต่ก็มีความเสี่ยงและภาวะแทรกซ้อนเช่นกันปัญหาสำคัญอีกประการหนึ่งคือหลังจากที่พื้นที่การผ่าตัดมีขนาดเล็กลง เป็นการยากที่จะเอานิวเคลียสพัลโพซัสของหมอนรองกระดูกสันหลังส่วนเอวที่เป็นโรคออกอย่างหมดจดและหมดจด ซึ่งจะเพิ่มความเสี่ยงต่อการผ่าตัดที่ไม่ประสบผลสำเร็จ

3. แผลและการดูดผ่านผิวหนัง:

ในคนไข้ที่มีหมอนรองกระดูกสันหลังส่วนเอว หมอนรองกระดูกสันหลังส่วนใหญ่มีสาเหตุมาจากแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นภายในหมอนรองกระดูกสันหลังการเจาะและการดูดผ่านผิวหนังสามารถลดความดันภายในช่องทวารหนักได้อย่างมาก และลดปริมาณของหมอนรองกระดูกเคลื่อน ซึ่งช่วยลดหรือขจัดอาการของการกดทับเส้นประสาทเนื่องจากการยื่นออกมาข้อดีของวิธีนี้ก็คือระหว่างการผ่าตัด-tความเสียหายมีน้อย แต่ข้อเสียคือการผ่าตัดเน้นไปที่การคลายการบีบอัดเป็นหลัก ซึ่งมีผลดีต่อหมอนรองกระดูกสันหลัง